بچه ها خوابیدن.
من سرم توی گوشی خودم،اونم همینطور
وقتی صدای نفس هاش رو شنیدم،یه غم گنده ریخته شد تو قلبم،
فقط غم نبود،یه مقدار ترس و اضطراب هم بود.
از بچگی از اینکه نفر اخر باشم که بخوابم میترسم،یعنی قبل از بقیه خوابم ببره خوبه اما اگر بدونم همه خوابن و من تنها موندم استرس میگیرم.
الان غم بی مهری رو هم دارم.
خب بعد از اینکه اون غم گنده ریخت تو دلت چه کار کردی؟
اون لحظه برای خودت چه کار کردی؟
تو هر رابطه ای سهم طرفین ۵۰ درصد هست
تو برای درست کردن و جاری کردن عشق و محبت تو ارتباطت با شوهرت سهم ۵۰ درصد خودت رو چطوری انجام میدی؟
چه کار می کنی ؟
برای ما میگی؟
چیزی که خود توجه و محبت مستقیم باشه نه مصداقش
زهره جان من نوعی زمانی میتونم اعتراض کنم یا بگم رها میکنم دیگه نمیشه یا چنین جملاتی که قبلش اندازه ی توان خودم مسئولیت پذیر باشم، همینی که نسیم میگه ..
اما چیزی که هست من ۵۰، ۵۰ هم نمیکنم.. میگم من ۱۰۰ درصد مسئولم.. اونم ۱۰۰درصد.. حالا من چطور ۱۰۰ درصد خودم باشم؟ تو هم بهش فکر کن.. کاریم ندارم مثلا که اون ۱۰ درصدم نیست. ( البته که معمولا قدرت و اینکه من ۹۰ درصدم، اون رو هم به رشد میرسونه)
البته که پله پله.. من اگه الان صفرم یا ۱۰ یا ۲۰... یه دفعه نمی تونم ۶۰ ۷۰ ۹۰ کنم ها.. (البته که این عددها هم واسه فهممونه وگرنه آدم شروع که کرد، پا تو راه که گذاشت، راه، حل میکنه و راهنما میشه)
اینجوری که هرکس ۱۰۰ درصد باهاشه، نه نصف، انگار آزادترم و آزادتر میذارم و توقعم کم کمتر میشه.. اعمالم از وظیفه خارج و به عشق خالص میرسه.. و منتظر ۵۰ اون نمیشم چون کافیم.. و درگیر اون نکرد، من کردم هم نمیشم... توهم من خیلی کردم و اون نمیکنه هم نمی گیرم اینجوری.. و قوی و پیش رو و خلاق میشم واسه مسائلم.
راستش زهره جان قدرت در رابطه ساختنیه.. و وقتی قوی میشیم، خیلی چیزها خودبه خود حل میشن. گاهی تمرکزمون جای اشتباهیه. (جای اشتباه اکثرا جایی خارج ماست) .. توجه خارجی.. احترام خارجی.. میخواهم هایی که اصلا نمی دونیم چرا میخوایم و حتی بعد از گرفتنشون هم میگیم: همین بود؟ من که اینو نمی خواستم! میدونی چون لحظه رو بر باد دادیم و از درون پر نشدیم. چرا میخوایم توجه همسرهامون رو؟ چرا تو میخوای جانم؟ سوال و جوابهای خوب، راه گشا هستن..
ما نمیتونیم بگیم بهم توجه نکرد؛ بهم بی احترامی کرد.. ما باید قابل توجه و قابل احترام باشیم.. چطوری؟ وقتی احترام و توجه رو خودمون به خودمون میدیم و برای داشتن توجه و احترام احدی حتی همسر نمی جنگیم..
همسر تو، مهر رو میفهمه.. محبت قلبی رو داره؛ وگرنه به فرزندش و دختر برادرش هم نداشت..
به نظرم یکی دیگه از چیزهایی که کار نمیکنه در دنیا، محبت خواهی و توجه خواهیه! این که عقب بایستی سفت و سخت و محبت و توجهی که به خودت نداری و ندادی رو،،،،،، از دیگری بخوای.
زور نزن زهره جانم.. فقط ببین که چرا در بیرون خودت، چیزی رو میخوای.. خیلی از دلایلت گفتی؛ منم میدونمشون.. اما جوابت رو فرافکنی نکن روی شوهرت؛ چون این راحت ترینه و ماها دنبالشیم..
شفا در چیز دیگر و کس دیگر شدن نیستهااا.. که یه روز صبح پاشیم ببینیم وای عقده هام نیستن. دیگه خوب شدم و فلان..
ژنهامون، محیط هامون، عقده هامون، رنج هامون، مغزمون ... همه شون میتونن باشن، اما پذیرفته باشیمشون و عاشقشون باشیم و پذیراشون .. و بدونیم همه شون حرف دارند واسه مون در جهت زندگی اصیل و واقعی و رشد.. بعد ما همونیماا اما میگیم نو شدیم، یکی دیگه شدیم، روحمون نو شد، درمان شدیم..
چون خودمون رو واسه خودمون باز کردیم، بعد پذیرفتیمش، بعد بهش نگاه کردیم و بعد رفتیم دیگه زندگی کردیم زهره؛ حتی به خوددوستی هم گیر ندادیم!! گیر نده به ویژگی هات، به اتفاقات.. نرمانه، آگاه شو. کاری رو پیدا کن که نه لزوما عشق و استعداد که شوقت رو بر میانگیزه و از اون ته ها بالا میکشه.. (لحظه + کاری شوقانه= حل شدنهای خودبه خود) ...
چندروز ولش کن اصلا خوددرمانی و .. زندگی کن.. بخور، بخند، رها شو، خلاق شو، کارهای کوچکی که تا دیروز نمیکردی بکن، چاییت رو یه طور جدید سرو کن.. یه طور تازه و جدید سلام کن به روی همسرت و بچه هات، هرصبح.. و به روری زندگی .. و همینی که هستی رو بزی و زندگی کن و بگو به ج ه ن م...
گاهی تمرکزهامون جای نادرستیه جانم..
زهره جان خیلی خیلی مهم بود که تو بفهمی اشکال کار کجاست ... الان فهمیدی.. حالا به کلام هم باز خوبه و امیدوارم واقعا باورش کنی چون تا وقتی ته دلت هنوز دلت نخواد به چیزی که میگی باور داشته باشی درست کردنش سخت میشه پس صادقانه احساست رو نگاه کن واقعا می دونی تو تمام رنجی که داری می کشی نقش خودت از همه پر رنگ تره؟ واقعا می دونی تنها کسی که می تونه شرایط رو تغییر بده خودت هستی ؟
تو ارتباطات عاشقانه همون که پر از مهر و محبت و عشق مستقیم و غیر مستقیم هست زن پیش قدمه مرد ذاتش پاسخگو هست یعنی بهتر بلدن واکنش نشون بدن تا خودشون عامل یک عمل محبت آمیز باشن از ابتدا ... ذاتشونه
خب پله ی اول اشکال کار کجاست؟ تو خجالتی هستی... بلد نیستی و نمی تونی لوند و دلبر باشی ... محبت مستقیم نمی کنی نه به خودت نه به همسرت پس نمیشه توقع داشت کاری که خودمون نمی تونیم برای خودمون بکنیم دیگران برامون بکنن
پله دوم چه کار باید کرد ؟ باید تمرین شجاعت و جسارت و خود دوستی کرد
تمام
تمام شد
اون چیزی که می شد با کمک دیگران بهش رسید همینها هست
پله سوم چطوری؟ فقط خودت می دونی با توجه به روحیات خودت فقط خودت می تونی پیدا کنی با توجه به شرایط زندگی و روحی خودت
با مطالعه ی خودت و مطالعه ی آدم های شبیه خودت
تا حالا به کلمه مطالعه دقت کردی؟ ریشه اش از طلوع میاد
مطالعه وقتی مطالعه هست که تو رو روشن کنه نور بتابونه و زندگیت رو روشن کنه
تو آدم کتاب خونی هستی
کتاب درست بخون
هرچی بیشتر خودت رو مطالعه کنی و خود واقعیت رو پیدا کنی و بشناسی راهت آسونتر میشه
هرچی کتاب های مناسب شرایطت بیشتر بخونی و بهشون عمل کنی سریع تر پیش می ری
دبی فورد یک دختر خجالتی و ترسو بود بعد از رنج های بسیار شجاع شد ... از دنیا رفت و تو دیگه هرگز نمی تونی پیداش کنی و ازش بپرسی چطوری شجاع شدی اما می تونی با خوندن کتابی که نوشته از هم صحبتی باهاش لذت ببری
منم میخوام بخونمش با اینکه شجاعت و جسارت خوبی دارم ولی هنوز خیلی جاها جرات ابراز خودم رو ندارم
پس بیا با هم بخونیم و با هم در موردش حرف بزنیم
کتاب من جلوی رومه تو هر وقت آماده خوندن بودی بگو با هم شروع کنیم .
چرا در بیرون خودم چیزی رو میخوام؟
مگه باید از کجا بخوام؟
از درونت
مگه یک زن نباید از شوهرش توقع محبت داشته باشه؟ نه نباید از هیچ کس توقع محبت داشته باشه
رومئو و زولیت و شیرین و فرهاد و لیلی و مجنون که اولا افسانه هستن واقعی نیستن دوما عاشق بودن وارد معامله با هم نشده بود تو عشق بده تا من بدم
من نیاز دارم پس بهم محبت کن نبود بینشون که اگر بود دیگه عشق وجود نداشت
زهره اینی که میگم عشق واقعی هست واقعی
عشق واقعی اینه که تو عاشق وجود همسرت باشی بدون ذره ای توقع، عاشق خودش ... فقط بودنش و وجود داشتنش نه مشروط به اینکه چون فلان کار رو نکرد نمی تونم عاشق باشم
و کی اون عشق واقعی ایجاد میشه وقتی تو خودت وجودت پر از عشق باشه وقتی تو عاشق همه چی باشی وقتی تو عاشق خودت باشی و حالت خوب باشه مثبت و پر انرزی باشی حامی و کمک کننده و رها و سبکبال باشی
اونوقت از همه انسانهای روی زمین زیباتر و خواستنی تر میشی که نه تنها همسرت بلکه هرکی تو رو ببینه قلبش برات به تپش در میاد چون عشق هیچی نیست جز انرزی مثبت
تو اشتباهی عاشق نشدی بلکه اصلا عاشق نشدی
به نظر تو یه آدم دوست داشتنی باید چه خصلت هایی داشته باشه؟
مطمئننا یکی از خصلت هاش از نظر تو خوشگل بودنه در جواب این جواب سوالم باز اینه خوشگل بودن یعنی چه شکلی بودن
چشم قشنگ، دهن و دماغ و فکر و چونه قشنگ از نظر تو یعنی چه شکلی ؟
و چطوری میشه آدم خوشگل تر از چیزی باشه که هست؟
میدونی وقتی میگی خوشگل نیستم پس دوست داشتنی نیستم یعنی همون چیزی که سایه میگه ما می دونیم یه چیزی رو داریم اشتباه می گیم ولی ترجیح میدیم رو همون حرف و باورمون بمونیم تا تو مکان امنمون باشیم چون اگر اون باور رد بشه مسئولیت زیادی رو شونه هامون می افته
اوه خوشگل بودن ملاک دوست داشتنی بودن نیست؟ وااای پس نمی تونم دوست داشتنی نبودنم رو بندازم گردن خدا و تقدیر و سرنوشت
بهتره خوشگل بودن جزو ملاک های پررنگ دوست داشتنی بودن باشه چون در اون صورت من می تونم فقط بشینم و به بخت و اقبال خودم لعنت بفرستم و از شانس نداشته ام گله کنم دیگه لازم نیست زحمت اضافه بکشم تا دوست داشتنی بشم چون دست من نیست
خوشگل بودن ملاک هیچ چیز مثبتی تو دنیا نیست
چون خوشگلی اصلا با هیچ معیاری تعریف نمیشه هیچ معیار و مقیاس سنجشی برای زیبایی وجود نداره چون کاملا سلیقه ای هست و هر آدمی روی کره ی زمین یه مدل قیافه رو می پسنده
لیلی رو اعتقاد داشتی به عشق و عاشقیش ... زشت ترین دختر قبیله شون بود نبود؟
خب بقیه تمرین لوییز هی چی بود؟ وقتی باورهای منفی رو پیدا کردی باید چه کار کنی؟
باید چه کار کنی که وجودت پر از عشق بشه ؟
از سر باز کنی جواب نده ... نمی دونم و فلان و بهمان نداریم
بهش فکر کن و من رو قانع کن
یه لیست می خوام
جواب کامنت من که این نبود
فقط گفتم بیام بهت یادآوری کنم در حال خود زنی هستی به جای خود دوستی
هر وقت دست از لت و پار کردن خودت برداشتی و آروم گرفتی بیا درست جواب کامنتهام رو بده
تا جواب نگیرم کامنت دیگه ای نمی ذارم
عزیزم چرا غم بی مهری آخه ؟
من اصلا نفهمیدم بعد از اون مکالمه خوب تو ماشین و حرفای همسرت و خوراکی خریدنش برات که تو ناراحت نباشی که از تمامش مهرش برداشت میشه ، چی شد تو انقدر احساس بد کردی یهو :(